Met mij gaat het boven verwachting goed. Sinds ik het ijzer infuus heb gehad heb ik het idee dat ik toch echt iets meer energie heb dan dat ik voorheen had. Ik kan weer iets meer dingen ondernemen. Wel heb ik extreem veel last van mijn bekken. Down under voelt het aan alsof het meerdere breuken heeft en vooral lopen of staan is killing! Gelukkig kan ik mijzelf er redelijk goed doorheen slepen en dwing ik mijzelf ondanks de pijn gewoon door te gaan. Lekker tegenstrijdig als ik dit zo lees maar toch is het zo..
De voorbereiding op de bevalling en de baby vallen alleen een beetje tegen. Waar ik voorheen al helemaal ready was loop ik nu echt nog tegen dingen aan. Dit heeft te maken met meerdere factoren. Mijn man is namelijk van "het kan nog wel even wachten" en ik zelf ben meer van "het moet nu direct gebeuren". Nou luister ik normaal gesproken naar mijn eigen gevoel, maar ik dacht nu van laat ik eens naar hem luisteren. Had ik beter niet kunnen doen uiteindelijk! Mijn hersenen zijn hun functie verloren en nadenken of onthouden zit er niet meer in. Ik heb dus geen idee of ik alles nu wel of niet heb (zelfs met lijstje erbij kom ik er niet uit). Mijn man zegt nu steeds dat ik alles moet kopen en iedere keer kom ik er achter dat ik weer wat vergeten ben...
Ook is mijn vluchttas maar half ingepakt, staat onze nieuwe wagen nog in de doos en ben ik verder echt slecht voorbereid. Ik weet gewoon niet meer waar te beginnen en iedere keer als ik het wil gaan checken of iets dan ben ik te moe of er komt weer wat anders tussen. Het is gewoon mega chaotische en dat is zo frustrerend!
Vandaar dat meneer nog even mag blijven zitten van mij zodat ik deze laatste weken nog even kan gebruiken om rust te creëren!
Meer mensen die hun derde zwangerschap zo hebben ervaren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten