TOCH NIET

 Toch niet, toch niet op bezoek bij onze familie, toch niet genieten van de andere cultuur, toch niet heel de dag eten en shisha roken. Toch niet naar Egypte.  

Ik had mijzelf er al op ingesteld, niet alleen ik, ook Ahmed natuurlijk. We hadden het al uitgestippeld, vliegtickets bekeken en vergeleken, gelukkig nog niet gereserveerd. De kinderen al wat erin betrokken want ja wat zouden zij leuk vinden om te gaan doen.

We keken foto's terug en filmpjes en hadden het over hoe hoog een vliegtuig ging..

Maar deze moeder had nog even wat over het hoofd gezien. Iets wat best wel erg belangrijk is. Dat was de toestemming om Renee mee te nemen naar het buitenland. En je raad het natuurlijk al, dit kreeg ik niet.

Ik was boos, teleurgesteld en ... ik had er eigenlijk geen woorden voor. 

De redenen, tja de 1 zal het begrijpen, ik niet. Ik kon dus 2 dingen doen. Gaan zonder haar of alles uitstellen tot een ander moment. Ondanks dat het een lastig iets is kozen we om niet te gaan. Althans nu niet. 

Voor nu wordt het dus een vakantie in eigen land. Nog geen echte plannen wat we precies gaan doen, maar we verzinnen wel wat... 

Jullie nog leuke ideetjes?